ภายใต้แสงจันทร์สีเงินยวง หญิงสาวในชุดราตรีสีดำสนิทราวกับเงามืด เธอยืนโดดเด่นอยู่เบื้องหน้าปราสาทเก่าแก่ที่ถูกปกคลุมด้วยเถาวัลย์และมอส โครงสร้างอันโอ่อ่าของปราสาททอดเงายาวลงบนพื้นหญ้าที่แห้งกรอบราวกับจะกลืนกินทุกสิ่ง บรรยากาศรอบตัวช่างเงียบสงัด มีเพียงเสียงกระพือปีกของค้างคาวที่บินวนเวียนอยู่เหนือศีรษะ คล้ายกับวิญญาณเร่ร่อนที่หาทางกลับบ้านไม่เจอ สายลมเย็นยะเยือกพัดผ่านร่างของเธอ ทำให้เส้นผมยาวสลวยปลิวไสวราวกับมีชีวิต แสงจากโคมไฟฟักทองส่องสลัว สาดส่องให้เห็นใบหน้าขาวซีดของเธอที่แต่งแต้มด้วยสีสันแห่งฮาโลวีน รอยยิ้มเยือกเย็นปรากฏบนริมฝีปากแดงสด คล้ายกับจะเชื้อเชิญให้ผู้พบเห็นเข้าสู่โลกแห่งความลึกลับและน่าสะพรึงกลัว
